Montferland

Kerk aan de
Hof van Bergh

De kerk heeft een lange geschiedenis. Rond 1260 liet Adam van den Bergh, naast kasteel Bergh, een kapel bouwen gewijd aan Sint-Pancratius. Frederik III van den Bergh breidde de kapel in 1399 uit tot een kerk, die door de bisschop van Utrecht tot parochiekerk werd verheven. Onder Willem II van den Bergh werd de kerk in 1447 verder uitgebreid. Tijdens de Tachtigjarige Oorlog raakte de kerk zwaar beschadigd. Bij de belegering van het kasteel in 1568 door Staatse troepen, gebruikten de troepen de kerk zelfs als legerplaats en paardenstal. Bij latere belegeringen door Spaanse en Staatse troepen raakte de kerk verder beschadigd.

De westelijke helft van de kerk is in de jaren 1610-1612 gedeeltelijk hersteld. De resten van de oostelijke kerk werden in de loop van de 18e eeuw afgebroken. In 1943 zijn de funderingen van de afgebroken oostelijke helft, waaronder het koorgedeelte, opgegraven. De funderingen van het koor zijn nu in steen gemarkeerd op het kerkhof dat naast de kerk ligt. Binnen deze contouren ligt de grafkelder van de Heren van Bergh. In 1638 werd graaf Hendrik van den Bergh, zoon van Willem IV van den Bergh en Maria van Nassau, als laatste hierin bijgezet.